Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

15/02/13


Όντας φοιτήτρια σε μια από τις πιο μαγευτικές πόλεις που’χα την τύχη να γνωρίσω, θα’θελα να εκφράσω μερικά συμπεράσματά μου για την βραδιά που πέρασα σ'αυτήν.
Αυτά τα συμπεράσματα ήδη υπήρχαν διατυπωμένα στη συνειδήσή μου – ορισμένα από αυτά είχαν ολοκληρωθεί σαν γεγονότα πριν καιρό ενώ άλλα ήταν στο όριο να πλησιάσουν την Μαριλενοτική επιβεβαίωση.
Τα συμπεράσματα της βραδιάς μου λοιπόν σε τυχαία προτεραιοτική (αν υπάρχει αυτή η λέξη) σειρά :
Αγαπώ jack n coke. Δεν νομίζω πως χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση.
Τις στιγμές που δεν πρέπει να γελάσεις, όλο το σύμπαν θα βρει τον τρόπο να σε παρασύρει να το κάνεις. Οι μυς από το σαγόνι σου θα υπερβούν την ανατομική τους φύση. Θα αντιτεθούν στην καθολικότητα της δημιουργίας τους κηρύσσοντας ένα από τα πιο παράξενα χαμόγελα που’χουν επιχειρήσει ποτέ να κάνουν. Συλλογικά πάντα – κρίμα να μην φαίνονται τα δόντια στο χαμόγελο βραδερφέ.
Μαθαίνεις ανεκτίμητες φιλοσοφίες και γνώσεις από μεθυσμένους γνωστούς και μη. Δεν θέλω να σας τις αναλύσω, να πάτε να το ζήσετε. Επικές στιγμές, οφείλω να ομολογήσω.
Άγραφος κανόνας : υπάρχει πάντοτε ένα άτομο που βλέπεις στο μέρος όπου συχνάζεις το οποίο σου τραβά φυσικά τη προσοχή διότι σου θυμίζει μια παλιά αγάπη.
Οι τουαλέτες με ιδιόμορφη διακόσμηση δίνουν μια άλλη προσέγγιση στην εκπλήρωση των βασικών σου αναγκών. Το welcoming της Yoko έχει άλλη χάρη στην είσοδό προς την χώρα της αποχέτευσης.
Μία από τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής : να περπατάς μόνη σου τα χαράματα και να επικρατεί απόλυτη ησυχία.
Noodles στις 5 το πρωί. Γιατί μπορούμε, τέκνα!


















Online Users

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου