Η Θεωρία Των Παραλλήλων Γραμμών

Ο κάθε άνθρωπος ξεκινά τη ζωή του από ένα σημείο την ημέρα της δημιουργίας του. 
Πριν γεννηθεί, τροποποιούνται τα εκ γενετής στοιχεία όπως χρώματα, σχέδια, πλάτη.

Καθώς προχωρά στα διάφορα κεφάλαια της ζωής του, τα χρώματα, σχέδια και τα πλάτη της γραμμής που προβάλλονται πίσω του επηρεάζονται από επίκτητες έννοιες όπως ταχύτητα, γενναιότητα και συνάντηση-τομή μ’αποτέλεσμα να σχηματίζονται και διακλαδώσεις οι οποίες συνεχίζουν να προχωρούν με το σύμπλεγμα άλλων διακλαδώσεων ή φτάνουν το φυσικό τέλος τους κάποια στιγμή.

Ένα σπάνιο φαινόμενο : όταν τέμνονται δυο παράλληλες γραμμές υπάρχει αλληλεπίδραση και συγχώνευση των διαφορετικών χρωμάτων, σχεδίων και πλατών που οδηγεί στη διάπλαση ενός πρωτοφανούς μεταλλαγμένου αποτυπώματος.

Το αξιομνημόνευτο σημείο επαφής τους, όσο μαθηματικά αδύνατο κι αν ακούγεται, αποτελεί αυτόματα θάνατο και γέννησή τους. Ατύχημα και κάθαρσή τους. 

Η πορεία τους προπαντός δεν μπορεί να επιστραφεί στην πρωταρχική της μορφή κι ούτε θα’πρεπε γιατί μετά από τέτοιο συμβάν το σθένος κι η ωρίμανση της εγκοπής ξεπερνούν την απειρία του άθικτου.

Μερικές από τις γραμμές των προγόνων μας είναι χαραγμένες και κρεμασμένες σε δωμάτια άλλοτε με ή χωρίς είσοδο, για να τον απώτερο σκοπό του παραδειγματισμού.

Πόσο λυπητηρός και συνάμα χαρμόσυνος είναι ο αποχαιρετισμός του απροσδόκητου;
Πόσο ανθρώπινη κι εξιλεωτική είναι η ενσυνέχιση της απροσδιόριστης τροχιάς μέχρι την συνάντηση (ή μη;) της επόμενης τομής;

Online Users