Σ'αγαπώ γιατί μου έμαθες να ψάχνω τη λεπτομέρεια στις πράξεις, στα πράγματα, στα λόγια. Να εκτιμώ την απλότητα, τη φύση και τη χειρονομία. Να βρίσκω αιτίες να μείνω και να παλέψω, να γίνομαι καλύτερη και να επιδιώκω τον αλληλοσεβασμό στις σχέσεις μου. Μου έμαθες ότι η ανθρωπιά είναι η μεγαλύτερη αξία μαζί με την αξιοπρέπεια.
Σ'αγαπω γιατί μου έμαθες να κάνω διάλογο, να μαθαίνω για τις εναλλακτικές, να κάνω ένα βήμα πίσω όταν πρόκειται για μεγάλη απόφαση ή δύσκολη στιγμή. Μα, μου έμαθες ότι η αποτυχία είναι, κι αυτή, κομμάτι του παζλ. Ότι η σκληρή δουλειά είναι δική μου, δε μπορεί να μου τη πάρει κανείς.
Σ'αγαπώ γιατί σε είδα να περνάς τις δυσκολίες σου με μεγαλύτερη δίψα για ζωή. Να τραγουδάς και να γεμίζεις με ελπίδα και κέφι το περιβάλλον γύρω σου.
Σ'αγαπώ γιατι χάθηκες, και μέσα στην απουσία σου βρήκα τον εαυτό μου κι ένα πείσμα που δε ξέρω κι εγώ που ήταν κρυμμένο. Μέσα στην αρρώστια σου βρήκα μια αλήθεια, μέσα στην φάση σου βρήκα έναν απώτερο σκοπό. Με έκανες να αγαπήσω τη ζωή γιατί, μαζί σου, ένιωθα πως δεν έφτανε ποτέ ο χρόνος.
Σ'αγαπώ γιατί έβρισκες χιούμορ στις πιο δύσκολες στιγμές. Μεγαλώνοντας, συνειδητοποίησα ότι αυτό το χαρακτηριστικό είναι ό,τι πιο γοητευτικό σε έναν άνθρωπο, φίλο και μη. Μου έμαθες ότι όλα μπορούν να γίνουν, φτάνει να υπάρχει θέληση. Κρυβόμασταν να φιληθουμε, να κρατήσουμε χέρια, να ολοκληρώσουμε. Νομίζω ο χρόνος μαζί σου με έκανε να εκτιμήσω ότι τα πάντα τελειώνουν αλλά δεν σημαίνει πως δεν μπορείς να απολαύσεις το τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου