'Ο,τι γίνει

Είναι η αβεβαιότητα που σε καίει καθώς ισοπεδώνεται η στιγμιαία ελπίδα.

Χάος τα αισθήματα σου λέω, χάος.

Κι αυτό το μπαρ πια, το τι έχει δει δεν περιγράφεται.

Καθώς μπαινοέβγαινα με το τσιγάρο στο χέρι, καθόταν στην άκρη του τραπεζιού προς την είσοδο.

Δεν ξέρω αν κάπνιζα τόσο από άγχος  ή από περιέργεια.

Δεν ξέρω αν έπινα από στεναχώρια ή εξάντληση ψυχής.

Σήμερα δεν έλεγε να αφήσει τα μάτια της από πάνω μου.

Πάντα μου άρεζαν τα παιχνίδια των ματιών.

Το βλέμμα ενός ανθρώπου πάντοτε μου’λεγε περισσότερα απ’ότι το στόμα του.

Ανάθεμα αυτά τα βλέμματα.

Δεν ξέρω αν αλλάζαμε το βλέμμα μας από αδρεναλίνη ή επιφυλακτικότητα.

Το παράδοξο σύννεφο καθόταν πάνω μου και γελούσε σιγανά.

Γελούσα κι εγώ μαζί του καθώς σκεφτόμουν τα χείλη σου.

Ένιωσα τον οικείο κόμπο στο λαιμό.

Τσουγκρίσαμε για πολλοστή φορά με τη φίλη μου.

<<Να’μαστε καλά να φιλοσοφούμε με ντέρτι και φλόγα στη καρδιά ρε φίλε>>.

Πέρασε η ώρα.

Έφυγα για σπίτι.

Άφησα τον εαυτό μου στο ξύλινο σκαμπό, απέναντι από τις ροκ ταπετσαρίες της εφηβείας μου.

Άφησα τον εαυτό μου στο ψηλό τραπέζι με τα χαμόγελα  και τα γέλια.

Κάπνισα ένα τελευταίο τσιγάρο σε μια γειτονιά με τη παρέα του αδερφού μου καθώς ακούγαμε μουσική από ένα CD του.

Ένιωσα το χρόνο να μου ψιθυρίζει γλυκά μπαλάντες χαμένων ευκαιριών.

Την επόμενη φορά, αλήθεια, το υπόσχομαι -

<<ό,τι γίνει>>.

 




 Online Users