Θέλω να γράψω
απόψε μα βρίσκομαι σε μια κατάσταση που ο πόνος δεν μ’αφήνει να ανασάνω (πέραν
της λαμπρής νίκης του Ολυμπιακού που άρχισε). Θέλω να απαλύνω τον εαυτό μου από
τη συναισθηματική φόρτιση όμως οι λέξεις δεν εκπληρώνουν τον σκοπό τους και
πάλι. Νιώθω κάπως προδωμένη από αυτή την ‘’λεξιλογική συνειδητοποίηση’’.
Θα αρχίσω λοιπόν
γράφοντας προς άτομα, χωρίς κάποια διευκρίνηση των προσώπων (για ευνόητους
λόγους) γιατί θεωρώ πως είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος να εξωτερικεύσω ορισμένες
σκέψεις μου.
Νιώθω πως γνωρίζεις
αυτό που είσαι αλλά φοβάσαι την έγκριση των κοντινών σου προσώπων. Δεν είναι
μόνο το γεγονός ότι είναι έντονα διατυπωμένος ο φόβος στις χειρονομίες σου αλλά
ότι χρειάζεσαι την έγκριση της κοινωνίας.
Δεν το θεωρώ τόσο παράλογο διότι έχω περάσει κι εγώ από αυτό το στάδιο. Απλώς
το θεωρώ λυπητηρό γιατί ουσιαστικά στηρίζεις την ευτυχία σου πάνω σε πρόσωπα τα
οποία δεν σε ξέρουν προσωπικά και λογαριάζεις την άποψή τους σε σημείο που προσπερνάς
τα βασικά όπως αγάπη, αξιοπρέπεια και ζωή.
Έχει περάσει
αρκετός καιρός κι δεν ξέρω ποιος ευθύνεται γι’αυτό που έγινε αλλά ακόμη και να έφταιγες
εσύ ή εσύ δεν έχετε υποβαθμιστεί στα μάτια μου κι ούτε για μια στιγμή δεν
πέρασε από το μυαλό μου ότι θα άλλαζε η στάση μου προς εσάς.
Μπορείς να το
παλέψεις, σ’αγαπάμε.
Ορισμένες φορές έχω
νιώσει πως δεν ήσουν ειλικρινής μαζί μου αλλά δεν σου έχω πει τίποτα διότι δεν
θέλω να σε πιέσω. Θέλω να πάρεις εσύ την πρωτοβουλία ώστε να ανοιχτείς μαζί μου
για ό,τι σ’απασχολεί. Ό,τι και να’χεις κάνει δεν θα αλλάξει την αγάπη που έχω
για σενα.
Πέρασαν τόσοι και
τόσοι.. πολύωρες συζητήσεις στο τηλέφωνο για καταστάσεις, όνειρα, δάκρυα, μουσική, πούρα, πεφταστέρια, σιωπή..
ήξερα πως ο κατάλληλος βρισκόταν κάπου μέσα στο πλήθος για σενα. Ελπίζω να σου
συμπεριφερθεί με τον σεβασμό και την αγάπη που σου αξίζει. Νομίζω πως δεν θα
μπορούσες να βρεις έναν καλύτερο άνθρωπο και ανυπομονώ να του πω κι αυτουνού την
φράση από ‘My Big Fat Greek Wedding’, δηλώντοντας την προστατευτικότητά μου με κωμικό τρόπο αλλά εννοοώντας το
με απόλυτη σοβαρότητα.
Δεν μετανιώνω γι’αυτό
που έγινε παρ’όλο που ήταν ‘’επικίνδυνο’’. Ξέρω πως δεν έπρεπε να ήμουν τόσο
επιπόλαιη διότι δεν ήξερα ποιες ήταν οι πραγματικές προθέσεις σου κι αν θα
διακινδύνευα στο μέλλον.
Μου θυμίζεις μία
περίοδο της ζωής μου στην οποία ήμουν τόσο αθώα. Μου λείπεις και παρ’όλο που
μπορεί να μην συμφωνούμε σε ορισμένα θέματα, θα’θελα να συνεχιστεί η παράδοση του
γλυκού και των συζητήσεων.
Πιστεύω πως έχεις
μια τόσο δυνατή ψυχή – αν και δεν το δείχνεις. Είσαι ευαίσθητη και μπορώ να σου
μιλήσω για μια ποικιλία θεμάτων χωρίς επιφύλαξη. Μπορεί να μην μιλάμε συχνά
αλλά είσαι ένα σημαντικο για μενα άτομο και χαίρομαι που σ’έχω στη ζωή μου.
Γνωριστήκαμε καλύτερα
τους τελευταίους μήνες αλλά σε νιώθω πιο κοντά μου όσο περνάει ο καιρός. Έχεις τη δυνατότητα να μουδιάζεις ευχάριστα
τον εγκέφαλό μου με τα λεγόμενά σου και τις μουσικές σου προτιμήσεις.
Έχεις αλλάξει ριζικά
τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τον κόσμο. Όσο περνάει ο καιρός συνειδητοποιώ πως είναι
καλύτερα που τα πράγματα διεξάχθηκαν έτσι. Νιώθω ότι υπάρχει μια
ξεχωριστή επικοινωνία κι άνεση μεταξύ μας. Δεν μιλάμε τόσο συχνά πλέον αλλά
ξέρω ότι αν σε χρειαστώ θα’σαι εκεί. Δεν θα μπορούσες να κάνεις κάτι ώστε να αλλάξεις
την αγάπη που αισθάνομαι για σενα. Πάντα θα την νιώθω – όπως και να καταλήξει η σχέση μας.
Είσαι ένα
εκπληκτικό άτομο και μερικές φορές νιώθω περίεργα/άσχημα που δεν μπορώ να
ανταποδώσω τα ίδια αισθήματα. Δεν υπάρχει λόγος να αισθάνεσαι έτσι για τον εαυτό
σου. Αξίζεις – απλώς πρέπει να το συνειδητοποιήσεις. Δεν θέλω να σου δώσω
ψεύτικες ελπίδες.
Online Users
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου