Χθες παρακολούθησα ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή της. Υπήρχαν σκηνές από την ίδια με την οικογένειά της στο σαλόνι τους κι άλλες με την ίδια να κάνει φυσιοθεραπεία στο νερό ή σε ένα άλλο δωμάτιο. Το γεγονός ότι άφησε τις κάμερες να την ακολουθήσουν σ'αυτές τις πιο προσωπικές κι ''ευάλωτες'' στιγμές της και να είναι τόσο ετοιμόλογη με έκανε να (χαμο)γελάσω πραγματικά.
Αυτό που μου φάνηκε ενδιαφέρον είναι πως της ήρθε η ιδέα για το σταντ απ τη στιγμή που ξύπνησε από το κώμα! Τί μεγαλείο ψυχής χρειάζεται για να αντιμετωπίζεις τον κίνδυνο, την αβεβαιότητα και τον θάνατο με χιούμορ; Ίσως να είναι από τις πιο γοητευτικές και δυναμικές στάσεις που μπορεί να κρατήσει κανείς.
Στο παραπάνω βίντεο, εξήγησε πως όταν παθαίνεις κάτι τέτοιο όλα αλλάζουν σημασία. Το πτυχίο, το επάγγελμα, το άγχος για μικροπράγματα παίρνουν διαφορετική διάσταση. Στο τέλος του βίντεο κατέληξε στο συμπέρασμα πως όλα μπορούν να αντιμετωπιστούν με 'αγάπη, σεβασμό και γέλιο'.
Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου