Σ’αυτό το μάθημα πιστεύω έμαθα περισσότερα για τον εαυτό μου, το κόσμο, τη ζωή και την ιστορία. Μέσω του μαθήματος αυτού και των καθηγητών μου, ενστερνίστηκα ένα ανεκτίμητο δώρο – την ικανότητα ‘’όρασης’’. Την ανταλλαγή ιστοριών κι ιδεών.
Λάτρεψα συγγραφείς όπως τον Σαμαράκη, τη Πολυδούρου, τον Ρίτσο, τον Καρυωτάκη.
Είχα συναντήσει ένα ποίημα του Καβάφη, την ‘Ιθάκη’. Αν και δεν ήμουν αρκετά ώριμη να κατανοήσω το νόημα της Ιθάκης, ποτέ δεν έφυγε το μήνυμά της από το μυαλό μου: ‘Εύχομαι να’ναι μακρύς ο δρόμος’.
Online Users
