Με την αναπνοή τους
Εισπνέουν το ίδιο οξυγόνο
Γένος - ουδέτερο
Γένος - διπλωματικό

Σμίγουν σκεπτόμενοι το ιερό τίποτα
Ακολουθούν τις σκιές
Κάτω από το φωτισμένο αξιοθέατο

Εκεί που δόθηκαν τα μεγαλύτερα ‘’θέλω’’
Εκεί που ψιθυρίστηκαν τα απλότερα ‘’σ’αγαπώ’’

Ονειροπολούν τη ξενιτιά
Ξενιτεμένοι
Αναμένουν την επαφή
Αισθησιακοί
Ενστερνίζοντας το απόλυτο
Μηδέν

Γράφουν γράμματα που μήτε θα αγγιχθούν, μήτε θα ειδωθούν
Τρέμοντας με κρύα δάχτυλα
Τα απαγορευμένα λόγια
Της παράλληλης όρασης

Εκεί που είναι επικίνδυνα να προσμένεις.
Εκεί που είναι ανώδυνη η απραξία.

Το στυλό τελειώνει από μελάνι
Ενώ οι ψυχές τους αναβλύζουν
Πάθος
Ζωή

Αλλάζουν οι καιροί,
Μεγαλώνουν τα πιτσιρίκια
Προβληματίζονται οι ηλικιωμένοι

Μαζί τους, καινούργιο μελάνι αρχίζει να γράφει
Το επόμενο κεφάλαιο
Την αναμενόμενη αρχή

Online Users

Pour me some wine,
Let it trickle down my throat
With quintessence, with patience
Almost
Ethereal

Pour me some wine
Let it follow the movement of my fingers
With delicacy, with meticulousness
Almost
Graceful

Pour me some wine,
Let it surpass the flow of my blood
With insignificance, with melody
Almost
Purified

Let it leave my system,
Temporarily
Steadily
Only
To quench the thirst of our future lovers.

Online Users