Πάτησα τις χορδές για να νιώσω το παρόν
Να χορτάσω την αφή της φωνής και της επιστροφής
Το αλκοολ στα χείλη και τον καπνό της νιότης
Μα, δε μπορώ να γευτώ πια το ''είναι'' μας.
Δε μπορώ να ακολουθήσω το ''φαίνεσθαι'' γιατι η ζωή
μόνο εκεί δε κρύβεται και μόνο εκεί δε ξεχειλίζει η παρουσία της.
Το κραγιόν τονίζει το μπορντό των αναμνήσεων
κι ανανεώνει ό,τι ιερό, ό,τι πιο τρυφερό βρίσκεται στο καφέ των ματιών.
Δεν είσαι αδύναμη ούτε εγωίστρια όταν αποζητάς μια φωνή που σε γεμίζει ζεστασιά, μάτια που σου μιλούν με χιλιάδες εικόνες και χείλη που, όταν σε αγγίζουν, φιλούν ακόμη και τις πιο κρυφές πληγές σου, τον εσωτερικευμένο και φοβισμένο σου παιδί.
Ξέρω, ψυχή μου, ξέρω.
Δεν υπάρχει κάτι άλλο εκτός από τη φράση ''Είναι μέσα στη ζωή'' - κι είναι τόσο όμορφη και συνάμα στενάχωρη αυτή η συνειδητοποίηση.
Το μόνο που θέλω είναι να μην έχω απωθημένα μα, πως το καταφέρνει κανείς χωρίς να προκαλέσει πόνο στον άλλον και χωρίς να χάσει τον εαυτό του;
Δεν μπορεί.
Ξεκίνα!






Online Users